In 2015 is de Wet werk en zekerheid (Wwz) ingevoerd. Uit recent onderzoek blijkt dat ruim 80% van de Nederlanders niet goed weten hoe de ontslagrechten in elkaar zitten onder de nieuwe wetgeving. “Dit verbaast mij niet”, zegt arbeidsjurist Ramon van Lieshout.
Onderzoek
Het onderzoek is door onderzoeksbureau Novio Research uitgevoerd onder ruim 500 respondenten. Van de ondervraagde personen geeft de helft aan slecht tot zeer slecht op de hoogte te zijn van het nieuwe ontslagrecht. Ramon van Lieshout, arbeidsjurist bij Flexx van DAS vertelt ons erover. “Ik hoor met vrij grote regelmaat werknemers, van jong en oud, zowel man als vrouw, welke liever naar de kantonrechter gaan vanwege de kantonrechtersformule waar zij dan recht op zouden hebben. Dat terwijl de Wet werk en zekerheid al ruim anderhalf jaar een feit is. Sinds 1 juli 2015 heeft de wetgever bepaald in welke gevallen de gang naar het UWV of naar kantonrechter gemaakt dient te worden.”
Wat opvalt in de resultaten is het percentage werknemers in de leeftijdsgroep 25 tot 34 jaar dat aangeeft goed tot zeer goed op de hoogte te zijn van de nieuwe wetgeving. Volgens Ramon van Lieshout is dit percentage te verklaren. Deze generatie is opgegroeid met het snel vergaren van informatie via internet. Dit komt doordat informatie overal beschikbaar is. “Alleen is het zonder de juiste kennis van zaken lastig om in te schatten of de informatie die gevonden wordt nog accuraat is”, zegt arbeidsjurist van Lieshout.
Veranderingen Wet werk en zekerheid
Maar wat is er veranderd? Van Lieshout legt het nog even uit: “Met de invoering van de Wwz is de kantonrechtersformule naar de achtergrond verdreven. Eén van de belangrijkste wijzigingen in het ontslagrecht is de invoering van de transitievergoeding. Vanaf 1 juli 2015 heeft een werknemer die twee jaar of langer in dienst is, de leeftijd van 18 of ouder, maar de AOW-gerechtigde leeftijd nog niet bereikt heeft recht hierop. Dit wanneer zijn arbeidsovereenkomst wordt opgezegd, niet wordt verlengd of door de kantonrechter wordt ontbonden. Deze ligt in vrijwel alle gevallen lager dan bovengenoemde kantonrechtersformule.”
Transitievergoeding
Niet in alle situaties is werkgever aan werknemer een transitievergoeding verschuldigd. “Wanneer het met wederzijds goedvinden door middel van een vaststellingsovereenkomst wordt beëindigd, is de werkgever géén transitievergoeding verschuldigd. In de onderhandelingen voor een vaststellingsovereenkomst dien je in de meeste gevallen de vergoeding dan ook te zien als het absolute minimum. Zeker in gevallen waarbij het gaat om disfunctioneren waarbij de werkgever geen of onvoldoende dossier heeft opgebouwd”, aldus Van Lieshout.
Onderhandeling
Los van de ontslagvergoeding zijn er nog tal van zaken waar partijen over kunnen onderhandelen, vertelt Van Lieshout. “Zoals vrijstelling van arbeid, ontheffing uit een non-concurrentiebeding en een opleidingsbudget. Ook gebeurt het vaak dat de fictieve opzegtermijn niet volledig gehanteerd wordt. Dit zorgt al snel tot een inkomstenverlies van een maand. Juist dit soort triviale zaken en fiscale voordelen worden door werknemers regelmatig vergeten. Vaak hebben werknemers alleen oog voor een ontslagvergoeding.”
Laat je tijdens een onderhandeling altijd bijstaan door een ervaren arbeidsjurist. Meestal blijkt er meer mogelijk dan je vooraf denkt.
