Laatst geüpdatet op mei 10, 2024 by Redactie
De traditionele, one-size-fits-all opvoedingsaanpak is verlopen. Dit is het moment voor moeders, vaders en grootouders om samen met het kind te leren, te groeien en te evolueren. De ‘doe wat ik zeg, niet zoals ik doe’-benadering van het ouderschap heeft een kritiek punt bereikt waarop het afloopt. Om effectief een nieuwe wereld te creëren, moeten we bij onze kinderen thuis beginnen en het traditionele idee van ouderschap op zijn kop zetten. Dit nieuwe paradigma verschuift de essentie van de ouder-kindrelatie weg van de standaard ouder-op-kind ‘ik weet wat het beste voor je is’ benadering van een wederzijdse ‘ouder-met-kind’ relatie, waarin de ouder leert, groeit en evolueert samen met het kind. In dit model begrijpen we bewust dat kinderen onze leraren zijn, onze gelijken – en – onze spiegels.
Alle relaties, inclusief onze relaties met onze kinderen, zijn een kans om te beslissen, te verklaren en de hoogste versie van onszelf te zijn en te worden.
Lees ook: 7 sleutels tot gelukkig ouderschap
Als we van een plek in onszelf komen van liefde, ondersteund door begrip, tolerantie, mededogen en groei voor onszelf, koesteren we deze kwaliteit in onze relatie met onze kinderen. Wanneer we uit een plaats van angst, controle en reactiviteit komen, koesteren we een relatie die wordt geleid door ons ego.
Ouders geven onbewust en soms bewust een erfenis van psychologische pijn en emotionele starheid door aan hun kinderen als gevolg van hun eigen pijn en ervaringen die door hun eigen ouders zijn doorgegeven. Onze controledrama’s worden in de kindertijd gevormd als reactie op de controledrama’s van onze ouders, die op hun beurt door hun ouders worden doorgegeven. Vervolgens gaan we in de meeste gevallen door met het doorgeven van deze culturele en generatiegebonden conditionering aan onze eigen kinderen zonder dat we ons daarvan bewust zijn.
We moeten nieuwe keuzes maken die afwijken van traditionele opvoedingsdisciplines, die quick-fix-technieken voor controle en gedragsbeheer en discipline bevorderen. Dit is een hoger denksysteem dat communicatie en leren aanmoedigt. Je leert van je kind, accepteert wie het is en begrijpt niet alleen meer over hem, maar komt ook meer in contact met jezelf.
Traditioneel paradigma ouderschap
Om bewust ouderschap beter te begrijpen, moeten we het traditionele paradigma van ouderschap begrijpen. Dit model is hiërarchisch, dogmatisch, lineair, controlerend, op angst gebaseerd en een one size fits all-benadering. Meestal dicteert een externe markt het: dat wil zeggen, hoe succesvol, hoe gelukkig, hoe sportief, hoe academisch, hoe populair, hoe goed en hoe meegaand het kind is, dat gebaseerd is op de externe persoonlijkheid van het kind.
Bewust paradigma ouderschap
Bewust ouderschap is precies het tegenovergestelde van de bovenstaande criteria en identificeert zich inderdaad met de intrinsieke kwaliteiten van het kind. Het is niet-hiërarchisch, niet-dogmatisch, niet-lineair, eerder holografisch en niet-controlerend. Het is een staat van bewustzijn die je aanmoedigt om het kind te zien als een ontwaker, een kans om te groeien. Essentieel hierbij is het herkaderen dat je niet de baas/eigenaar van het kind bent, maar de kans hebt gekregen om met het kind mee te groeien.
Bewuste opvoedingsgewoonten bevorderen:
- Begrijp je patronen
- Wees echt over waar je bent
- Laat het innerlijke kind naar boven komen en genezen
- Geef het liefde, validatie, diep mededogen
- Wanneer je innerlijke kind zich gehoord en gevalideerd voelt, hoeft het niet langer te beheersen en uit een plaats van angst te komen.
Lees ook: Tips om een gelukkig kind groot te brengen
Bewuste opvoedingsgewoonten:
- Observeer het aandachtige spel van je kinderen
- Betreed authentiek het platform
- Begrijp dat alle reacties uit angst komen
- Ga bij activering buiten de hitte van het moment – wat komt er voor jou op?
