Laatst geüpdatet op juni 7, 2024 by Redactie
Salades in het hoofd: alle liefhebbers van een frisse, lichte lente- en zomerkeuken hebben dat nu. Wat er in de schaal gaat, kan naar gelang je stemming worden gevarieerd – van fruitig tot hartig, van “rauw” tot lauwwarm, van een snelle lunch tot een verfijnde dinervariant. Het scala aan creatieve bereidingsmogelijkheden is net zo divers als het spectrum aan seizoensgebonden salades. Of het nu gaat om ijsbergsla, lollo rosso of bionda, andijvie, sla of frisée – om er maar een paar te noemen! – Bladsalades zijn niet alleen een lust voor het oog, maar ook een gezond, licht feest voor het gehemelte.
Lees ook: Rawlicious! Rauwe groenten en zomerse salades voor koel genot
Ijsbergsla
Hij is de uitgesproken favoriet van vele mensen. Vooral vanwege de veelzijdigheid, de knapperige bladeren en het hoge, heerlijk verfrissende watergehalte. Trouwens, ijsbergsla dankt zijn naam aan vroeger tijden. Het werd op ijs opgeslagen tijdens het lange scheepstransport vanuit Amerika. Tegenwoordig wordt ook hier ijsbergsla geteeld. In de koelkast is het tot een week houdbaar.
Romaine sla
Vooral mini romaine is populair. Beroemd werd hij door een saladeklassieker, de Caesar’s Salad, waar hij in de schijnwerpers met dressing en parmezaan in reepjes werd gesneden. Maar ook in andere composities komen de langwerpige, bijna zakvormige, zachtgroene bladeren goed tot hun recht.
Cichorei
Het lichte, ovale witloof is een jaarrond klassieker die het lekkerst smaakt in de winter tijdens het hoofdoogstseizoen. Hij is kleiner dan de meeste slasoorten en heeft bijna witte bladeren met lichtgele uiteinden. Cichorei is vooral populair vanwege de licht bittere en zurige smaak. In de koelkast is het tot een week houdbaar.
Kropsla
Het is de klassieker onder de salades en is vooral populair vanwege de milde smaak en malse blaadjes. Buiten groeit hij van mei tot november. Sla is delicaat en blijft een dag of twee in de koelkast.
Veldsla
De koning onder de wintersalades is in het hoogseizoen van november tot februari, maar is het hele jaar verkrijgbaar. Het dankt zijn populariteit niet alleen aan dit feit, maar vooral aan zijn gezonde ingrediënten. Als echte energiebooster zit het boordevol vitamine C, beta-caroteen, foliumzuur, kalium, ijzer, magnesium en calcium – en aanzienlijk meer dan andere slasoorten. Het moet zo vers mogelijk worden gebruikt en is slechts kort houdbaar in de plastic zak in de koelkast.
Spinazie
Bladspinazie is een echt allround talent: het zit niet alleen boordevol waardevolle vitale stoffen, het smaakt ook heerlijk – rauw, geblancheerd, gestoomd of als ingrediënt in tal van gerechten, van omeletten en quiches tot lasagne. Als je in een handomdraai een spinazie-bijgerecht wilt toveren, gooi dan gewoon de bladgroenten in de pan met boter, gehakte uien, knoflook, zout en peper. Door zijn korte rijpingstijd is spinazie bijzonder mals en kan hij niet alleen gekookt, maar ook rauw worden verteerd.
Rucola
Van onkruid tot superster! Rucola kreeg vroeger niet veel aandacht op onze breedtegraden. Maar naast pizza en pasta ontdekten we ook de heerlijke, donkergroene rucolablaadjes met hun golvende randen en heerlijk nootachtige aroma, die net zo goed tot hun recht komen in kleurrijke salades als in pasta of op pizza.
Andijvie
Andijvie is ook erg populair. Het vormt geen gesloten kop, maar een rozet. Vooral de mooie, gekrulde andijvie-vertegenwoordiger, de frisée-sla, is populair. De andijvie heeft daarentegen bijna gladde, slechts licht golvende bladeren. Andijviesla zit boordevol mineralen, beta-caroteen en foliumzuur.
Eikenbladsla
Eikenbladsla is niet alleen mooi gevormd, hij is ook verkrijgbaar in twee kleuren: rood en groen. Beide scoren qua smaak met een subtiel nootachtig aroma. Overigens danken de tere, golvende bladeren van de eikenbladsla hun naam aan de Amerikaanse eik.
Lees ook: Deze salades kan je beter achterwege laten als je wilt afvallen
Lollo (Rosso/Bionda)
Zoals de naam al doet vermoeden, is er de decoratieve gekrulde kop met Italiaanse wortels in donkerrood (Rosso) en lichtgroen (Bionda). Beide hebben een lichtzure smaak. In tegenstelling tot de Bionda heeft de Rosso echter meer secundaire plantaardige stoffen (zogenaamde anthocyanines), die als wegvangers van vrije radicalen in het lichaam werken. Beide worden beschouwd als klassieke zomersalades.
