Laatst geüpdatet op oktober 2, 2023 by Redactie
Keeping up with the Joneses – sociale afgunst – kan mensen ertoe aanzetten dingen te doen die ze anders misschien zouden vermijden, zoals het kopen van een auto die ze zich niet kunnen veroorloven of het bouwen van een aanbouw die ze niet nodig hebben. Het kan ook een motivatie zijn om ouder te worden, zo blijkt uit een onderzoek van Rutgers.
Ongeveer één op de veertien ouders in de Verenigde Staten, ongeveer zeven procent, zegt dat ze geen kinderen zouden krijgen als ze het opnieuw zouden kunnen doen. Het percentage spijt van ouders is zelfs nog hoger in delen van Europa, zoals Duitsland (8 procent) en Polen (13,6 procent). Een van de belangrijkste redenen waarom spijtige ouders überhaupt kinderen krijgen, kan de angst zijn om iets te missen, beter bekend als ‘FOMO’.
‘Waarom wil je eigenlijk een kind? Wat zijn jouw drijfveren?” zei Kristina M. Scharp, universitair hoofddocent aan de Rutgers School of Communication and Information en co-auteur van het onderzoek in de Journal of Social and Personal Relationships. “In de context van wat het betekent om ouder te zijn, zou FOMO een waardevolle overweging kunnen zijn.”
Ouderlijke spijt is in tegenspraak met de manier waarop ouders geacht worden over hun kinderen te denken. Sociale normen suggereren dat ouders, en vooral moeders, ‘onvoorwaardelijk van hun kinderen moeten houden vanaf de conceptie tot de eeuwigheid’, schreven de onderzoekers.
Lees ook: 7 redenen waarom het niet egoïstisch is om geen kinderen te krijgen
Om te begrijpen wat spijtige ouders ertoe bewoog een gezin te stichten, verzamelden de onderzoekers verhalen van Reddit’s /r/childfree subreddit, een online community van 1,5 miljoen kindvrije gebruikers. Moderators staan toe dat ouders die hun spijt betuigen over het krijgen van kinderen, berichten plaatsen op de subreddit, die tussen 2011 en 2021 85 van dergelijke getuigenissen heeft gecatalogiseerd.
Scharp en haar collega’s codeerden de Reddit-berichten met items als ‘tijdinvestering’ en ‘relatie-opofferingen’. Codes werden vervolgens gegroepeerd in thema’s – zoals ‘hulpbronintensief werk’ – wat hielp om zogenaamde discoursen te verhelderen. Er kwamen drie toespraken van spijtige ouders naar voren: ouderschap als hemel; ouderschap als de hel; en ouderschap als (de enige) keuze.
Ten slotte onderzochten de onderzoekers hoe deze discoursen op elkaar inwerkten om de besluitvorming over het krijgen van kinderen te begeleiden. Wat ze vonden was een nieuwe, voorheen ondoordachte driver: FOMO.
De bevindingen hebben brede implicaties voor gezinsplanning.
“Door de potentiële motivaties voor hun daden beter te begrijpen, zijn mensen wellicht meer geneigd om waarde-concordante, autonome reproductieve beslissingen te nemen”, schreven de onderzoekers.
“Vanwege sociale normen wordt iedereen die de dominante opvattingen over ouderschap niet onderschrijft, gemarginaliseerd of gestigmatiseerd”, zegt Scharp. “Soms zijn sociale normen goed. We weten dat het verkeerd is om te stelen. Maar soms hebben sociale normen onbedoelde gevolgen en straffen ze mensen voor hun keuzes – inclusief mensen die kindervrij willen zijn.”
