Of mensen zichzelf informeren of onwetend blijven, hangt af van drie factoren

Of mensen zichzelf informeren of onwetend blijven, hangt af van drie factoren

Laatst geüpdatet op september 5, 2022 by Redactie

Mensen kiezen ervoor om informatie over hun gezondheid, financiën en persoonlijke eigenschappen te zoeken of te vermijden op basis van hoe ze denken dat het hen zal laten voelen, hoe nuttig het is en of het verband houdt met dingen waar ze vaak aan denken, vindt een nieuwe studie van UCL-onderzoekers .

De meeste mensen vallen in een van de drie ‘informatiezoekende typen’: degenen die vooral rekening houden met de impact van informatie op hun gevoelens bij de beslissing om geïnformeerd te worden, degenen die overwegen hoe nuttig informatie zal zijn voor het nemen van beslissingen, degenen die meestal op zoek zijn naar informatie en degenen die vooral informatie zoeken over zaken waar ze vaak over nadenken.

Mede-hoofdauteur professor Tali Sharot (UCL Psychology & Language Sciences en Max Planck UCL Center for Computational Psychiatry and Ageing Research) zei: “Er zijn nu enorme hoeveelheden informatie beschikbaar voor individuen. Dit omvat alles, van informatie over je genetische samenstelling tot informatie over maatschappelijke vraagstukken en de economie. We wilden weten: hoe beslissen mensen wat ze willen weten? En waarom zoeken sommigen actief informatie op, bijvoorbeeld over COVID-vaccins, financiële ongelijkheid en klimaatverandering, en anderen niet?

Lees ook: 5 manieren om je leven te leiden zonder spijt

“De informatie waaraan mensen besluiten zichzelf bloot te geven, heeft belangrijke gevolgen voor hun gezondheid, financiën en relaties. Door beter te begrijpen waarom mensen ervoor kiezen zich te laten informeren, kunnen we manieren ontwikkelen om mensen te overtuigen zichzelf te onderwijzen.”

De onderzoekers voerden vijf experimenten uit met 543 onderzoeksdeelnemers, om te peilen welke factoren het zoeken naar informatie beïnvloeden.

In een van de experimenten werd deelnemers gevraagd hoeveel ze zouden willen weten over gezondheidsinformatie, zoals of ze een risicogen voor de ziekte van Alzheimer hebben of een gen dat een sterk immuunsysteem verleent. In een ander experiment werd hen gevraagd of ze financiële informatie wilden zien, zoals wisselkoersen of in welk inkomenspercentiel ze vallen, en in een ander experiment of ze graag hadden willen weten hoe hun familie en vrienden hen beoordeelden op eigenschappen zoals intelligentie en luiheid.

Later werd aan de deelnemers gevraagd hoe nuttig ze dachten dat de informatie zou zijn, hoe ze verwachtten dat het hen zou doen voelen en hoe vaak ze aan elk onderwerp in kwestie dachten.

De onderzoekers ontdekten dat mensen ervoor kiezen om informatie te zoeken op basis van deze drie factoren: verwachte uitkomst, emotionele impact en of het relevant was voor dingen waar ze vaak aan dachten. Dit model met drie factoren verklaart het beste de beslissingen om informatie te zoeken of te vermijden in vergelijking met een reeks andere geteste alternatieve modellen.

Sommige deelnemers herhaalden de experimenten een paar keer, met een tussenpoos van maanden. De onderzoekers ontdekten dat de meeste mensen prioriteit geven aan een van de drie motieven (gevoelens, bruikbaarheid, frequentie van denken) boven de andere, en hun specifieke neiging bleef relatief stabiel over de tijd en domeinen.

In twee experimenten vulden de deelnemers ook een vragenlijst in om hun algemene geestelijke gezondheid te meten. De onderzoekers ontdekten dat wanneer mensen informatie zochten over hun eigen eigenschappen, deelnemers die vooral wilden weten over eigenschappen waar ze vaak aan dachten, een betere geestelijke gezondheid rapporteerden.

Co-hoofdauteur, PhD-student Christopher Kelly (UCL Psychology & Language Sciences en Max Planck UCL Center for Computational Psychiatry and Ageing Research) zei: “Door inzicht te krijgen in de motivaties van mensen om informatie te zoeken, kunnen beleidsmakers de kans vergroten dat mensen omgaan met en profiteren van essentiële informatie. Als beleidsmakers bijvoorbeeld het potentiële nut van hun boodschap benadrukken en de positieve gevoelens die het kan oproepen, kunnen ze de effectiviteit van hun boodschap verbeteren.

Lees ook: Negatieve overtuigingen die je tegenhouden

“Het onderzoek kan beleidsmakers ook helpen beslissen of informatie, bijvoorbeeld op voedseletiketten, openbaar moet worden gemaakt, door te beschrijven hoe de impact van informatie op het welzijn volledig kan worden beoordeeld. Op dit moment zien beleidsmakers de impact van informatie op de emoties van mensen over het hoofd of het vermogen om de wereld om hen heen te begrijpen, en alleen te focussen op de vraag of informatie beslissingen kan sturen.”

Dit vind je misschien ook leuk