Laatst geüpdatet op september 16, 2022 by Redactie
Religieuze mensen die met levenscrises worden geconfronteerd, vertrouwen op strategieën voor emotieregulatie die psychologen ook gebruiken, vindt een nieuwe studie. Ze zoeken naar positieve manieren om over ontberingen te denken, een praktijk die bij psychologen bekend staat als ‘cognitieve herwaardering’. Ze hebben ook de neiging om vertrouwen te hebben in hun vermogen om met moeilijkheden om te gaan, een eigenschap die ‘coping self-efficacy’ wordt genoemd. Van beide is aangetoond dat ze de symptomen van angst en depressie verminderen.
“Het lijkt erop dat religieuze mensen gebruik maken van een aantal van dezelfde instrumenten die psychologen systematisch hebben geïdentificeerd als effectief om het welzijn te vergroten en te beschermen tegen leed”, zegt Florin Dolcos, een professor in de psychologie aan het Beckman Institute for Advanced Science and Technology aan de Universiteit van Illinois Urbana-Champaign, die de studie leidde met psychologieprofessor Sanda Dolcos en afgestudeerde student Kelly Hohl. “Dit suggereert dat wetenschap en religie op één lijn staan als het gaat om het omgaan met ontberingen”, zei hij.
Lees ook: 10 manieren om te leven zonder angst
Het onderzoek werd gedeeltelijk ingegeven door eerdere studies die aantonen dat mensen die religieus zijn, de neiging hebben om een coping-strategie te gebruiken die sterk lijkt op cognitieve herwaardering.
“Als iemand bijvoorbeeld sterft, kan een religieus persoon zeggen: ‘Oké, nu zijn ze bij God’, terwijl iemand die niet religieus is, kan zeggen: ‘Nou, ze lijden tenminste niet meer'”, zei Florin Dolcos. In beide gevallen vindt het individu troost in het positiever kaderen van de situatie.
Om te bepalen of religieuze mensen vertrouwen op – en profiteren van – herwaardering als een strategie voor emotieregulatie, rekruteerden de onderzoekers 203 deelnemers zonder klinische diagnose van depressie of angst. Zevenenvijftig van de proefpersonen beantwoordden ook vragen over hun niveau van religiositeit of spiritualiteit.
De onderzoekers vroegen de deelnemers om te kiezen uit een reeks opties die hun houdingen en praktijken beschrijven.
“We vroegen hen naar hun coping-stijlen. Dus voor religieuze coping vroegen we of ze troost probeerden te vinden in hun religieuze of spirituele overtuigingen,” zei Hohl. “We vroegen ze hoe vaak ze negatieve situaties opnieuw beoordelen om een positievere manier te vinden om ze te kaderen of dat ze hun emoties onderdrukken.”
De onderzoekers evalueerden ook het vertrouwen van de deelnemers in hun vermogen om ermee om te gaan en stelden hen vragen om hun symptomen van depressie en angst te meten.
Hohl zei dat ze op zoek was naar correlaties tussen coping-strategieën, religieuze of niet-religieuze houdingen en praktijken, en niveaus van angst. Ze voerde ook een bemiddelingsanalyse uit om te bepalen welke praktijken specifiek van invloed waren op uitkomsten zoals depressie of angst.
“Als we alleen kijken naar de relatie tussen religieuze coping en minder angstgevoelens, dan weten we niet precies welke strategie dit positieve resultaat mogelijk maakt,” zei Sanda Dolcos. “De bemiddelingsanalyse helpt ons te bepalen of religieuze mensen herwaardering gebruiken als een effectieve manier om hun leed te verminderen.”
De analyse laat ook zien of het vertrouwen van een individu in zijn vermogen om met crises om te gaan – een andere factor die uit psychologische studies is gebleken, verband houdt met minder depressie en angst – “de beschermende rol van religieuze coping tegen dergelijke symptomen van emotioneel leed vergemakkelijkt”, zegt Sanda Dolcos. zei. “We ontdekten dat als mensen religieuze coping gebruiken, ze ook minder angstgevoelens of depressieve symptomen hebben.” Cognitieve herwaardering en coping self-efficacy droegen bij aan die verminderde symptomen van angst, zei ze.
