Laatst geüpdatet op mei 24, 2024 by Redactie
Seksverslaving, of hyperseksuele stoornis, wordt gedefinieerd als een stoornis in de impulsbeheersing die gepaard gaat met een obsessie met seksuele gedachten, gevoelens en gedragingen die het dagelijks leven verstoort en stress of problemen in relaties en werk veroorzaakt. Een seksverslaafde kan zich bezighouden met dwangmatige masturbatie of cyberseks, ontrouw, exhibitionisme, voyeurisme en andere seksuele activiteiten om plezier te voelen, stress te verlichten of te ontsnappen aan problemen of pijnlijke emoties zoals angst of depressie. De noodzaak om aan dit soort gedragingen deel te nemen wordt belangrijker dan werkverantwoordelijkheden, gezinsverplichtingen, vriendschappen en gezondheid.
Lees ook: 9 redenen waarom je online therapie zou moeten overwegen
Diagnose van seksverslaving
Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) van de American Psychiatric Association kan een persoon worden gediagnosticeerd met een seksverslaving als hij gedurende ten minste zes maanden drie of meer van de volgende gedragingen vertoont:
Besteedt veel tijd aan het nadenken over seks of het aangaan van seksuele activiteiten. Onderneemt herhaaldelijk deze activiteiten ondanks negatieve gevolgen, zoals relatieproblemen, baanverlies of financiële ondergang. Kan hun driften of gedrag niet beheersen. Zichzelf of anderen lichamelijk of emotioneel letsel toebrengen. Gedraagt zich dwangmatig ten opzichte van seks, ondanks het feit dat ze weten dat hun huidige relatie of huwelijk ongezond is vanwege hun seksuele gedrag.
Als je je zorgen maakt over jezelf of iemand die dicht bij jou staat, is het belangrijk om met je arts te praten en professionele hulp in te roepen. Zoek onmiddellijk medische hulp in noodgevallen en schaam je niet om hulp te zoeken – niemand staat alleen in zijn strijd tegen verslaving of dwang.
Hoe herken je een seksverslaafde?
Seksverslaving is, net als elke andere verslaving, een chronische, progressieve ziekte. Het wordt gekenmerkt door dwangmatige seksuele gedachten en gedragingen die doorgaan ondanks negatieve gevolgen. Iemand die verslaafd is aan seks kan moeite hebben met het beheersen van zijn driften en kan risicovol gedrag vertonen, zoals onbeschermde seks. Ze kunnen ook liegen of geheimen bewaren om hun activiteiten voor anderen te verbergen. Seksverslaving treft zowel mannen als vrouwen. Het kan iedereen raken, ongeacht ras, etniciteit, seksuele geaardheid of genderidentiteit. Als je denkt dat jij of iemand die je kent mogelijk verslaafd is aan seks, is het belangrijk om hulp te zoeken bij een gekwalificeerde professional. Van verschillende effectieve behandelingen is aangetoond dat ze mensen helpen hun dwanghandelingen te overwinnen. Hoe eerder een persoon hulp krijgt voor zijn verslaving, hoe groter de kans dat hij deze te boven komt en zijn dwangmatige gedrag stopt.
Wat zijn de stadia van herstel van seksverslaving?
De eerste fase van herstel is toegeven dat je een probleem hebt. Dit kan moeilijk zijn, omdat seksverslaving vaak gepaard gaat met gevoelens van schaamte en een laag zelfbeeld. Het is echter essentieel om het probleem onder ogen te zien om het genezingsproces te beginnen.
De tweede fase van herstel is het betreden van een afkickkliniek die gespecialiseerd is in dit soort verslaving. Dit omvat een intensieve behandelingsperiode, waarin je leert hoe je triggers en onbedwingbare trek kunt identificeren, om te gaan met onderliggende problemen die in de eerste plaats tot verslaving hebben geleid, en manieren zult onderzoeken om terugval te voorkomen nadat je de behandeling hebt voltooid.
De derde fase van herstel is het behouden van je nuchterheid. Als je terugvalt in oude gewoonten en denkwijzen, val je heel snel terug in een verslaving. Dit betekent een vol leven leiden – inclusief een gezond dieet, regelmatige lichaamsbeweging en veel slaap – terwijl je alert bent op signalen die kunnen wijzen op een dreigende terugval.
De vierde fase van herstel is langdurige nuchterheid. Dit begint met een periode van 2-5 jaar waarin je waakzaam bent voor terugvaltriggers en werkt aan zelfrespect en het helen van onderliggende problemen die in de eerste plaats tot verslaving hebben geleid.
De vijfde fase van herstel is onderhoud. Om nuchter te blijven, moet je voortdurend je negatieve denkpatronen uitdagen en triggers confronteren voordat ze de kans krijgen om je gedrag te beïnvloeden. Met moeite kun je ervoor zorgen dat er geen terugval optreedt.
Ten slotte is de zesde fase van herstel het vinden van echte intimiteit. Wanneer alle andere inspanningen mislukken, kan het zijn dat je een intieme band krijgt met een partner die je onvoorwaardelijk liefheeft en respecteert. Seks gaat minder over het gebruiken van een andere persoon om je verlangens te vervullen dan over het delen van plezier op een voor beide partijen voordelige manier.
Terugvalpreventietips voor het herstellen van seksverslaafden
Als je herstellende bent van een seksverslaving, is het belangrijk om je bewust te zijn van de gevaren van een terugval. Een van de grootste gevaren is het combineren van seksverslaving met middelenmisbruik. Deze combinatie kan extreem gevaarlijk zijn en leiden tot een snelle terugval. Om dit te voorkomen, is het belangrijk om uit de buurt te blijven van mensen en plaatsen die je verslaving veroorzaken. Je moet ook leren je triggers te identificeren en te herkennen wanneer je wordt getriggerd. Door je triggers te identificeren, kun je je er van tevoren op voorbereiden.
Lees ook: Trauma: 3 manieren om een relatie weer op het goede spoor te krijgen
Te nemen stappen als je behandelingen voor seksuele dwang overweegt
Als je denkt dat je een probleem hebt met seksuele dwanghandelingen, is de eerste stap om met je arts te praten. Ze kunnen je helpen erachter te komen of je gedrag normaal is of dat het meer is. Overweeg ook om met een therapeut te praten. Ze kunnen je helpen je dwanghandelingen te begrijpen en te werken aan manieren om ze te beheersen.
In sommige gevallen kan medicatie worden aanbevolen om te helpen bij seksuele dwanghandelingen. Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een vorm van behandeling die mensen helpt om ongezonde denk- en gedragspatronen te veranderen. CGT leert vaardigheden die mensen kunnen gebruiken bij het omgaan met hun dwanghandelingen, zoals het vermijden van situaties waarin hun gedrag zou kunnen plaatsvinden.
Een andere optie is groepstherapie. Dit type behandeling omvat een ontmoeting met een groep mensen die met soortgelijke problemen te maken hebben, hetzij door hun dwanghandelingen, hetzij omdat ze een geliefde hebben die worstelt met verslaving. Als je overweegt om seksuele dwanghandelingen te behandelen, onthoud dan dat dit een lang en uitdagend proces kan zijn. Geef niet op als je niet meteen resultaat ziet. Met tijd en toewijding kun je je verslaving of dwang behandelen.