Laatst geüpdatet op juli 3, 2020 by Redactie
Kinderen van wie de vaders van jongs af aan met ze spelen, kunnen het gemakkelijker vinden om hun gedrag en emoties te beheersen naarmate ze ouder worden, suggereert onderzoek. De studie, door academici van de Faculty of Education, University of Cambridge en de LEGO Foundation, bracht fragmentarisch bewijsmateriaal van de afgelopen 40 jaar samen om meer te begrijpen over hoe vaders met hun kinderen spelen als ze heel jong zijn (0 tot 3 jaar). De onderzoekers wilden nagaan of het spel tussen vader en kind verschilt van de manier waarop kinderen met hun moeder spelen en wat de impact is op de ontwikkeling van kinderen.
Hoewel er in het algemeen veel overeenkomsten zijn tussen vaders en moeders, suggereren de bevindingen dat vaders zelfs met de jongste kinderen meer fysiek spelen, waarbij ze kiezen voor activiteiten zoals kietelen, jagen en op de rug rijden.
Dit lijkt kinderen te helpen hun gevoelens te beheersen. Het kan ze ook later beter maken in het reguleren van hun eigen gedrag, omdat ze instellingen betreden waar die vaardigheden belangrijk zijn, vooral op school.
Lees ook: 5 tekenen dat hij papa-materiaal is
Paul Ramchandani, hoogleraar spelen in onderwijs, ontwikkeling en leren aan de universiteit van Cambridge, zei: “Het is belangrijk om de impact van vader-kind-spel niet te overdrijven, aangezien er grenzen zijn aan wat het onderzoek ons kan vertellen, maar het lijkt erop dat kinderen die met hun vader redelijk veel speeltijd krijgen ervan profiteren als een groep.”
Het is bekend dat ouder-kind spelen in de eerste levensjaren essentiële sociale, cognitieve en communicatieve vaardigheden ondersteunt, maar het meeste onderzoek richt zich op moeders en zuigelingen. Studies die onderzoek doen naar vader-kind zijn vaak klein of doen dat incidenteel. ‘Ons onderzoek bracht alles samen wat we over het onderwerp konden vinden, om te zien of we lessen konden trekken’, zei Ramchandani.
De Cambridge-review gebruikte gegevens van 78 studies, uitgevoerd tussen 1977 en 2017 – de meeste in Europa of Noord-Amerika. De onderzoekers analyseerden de gecombineerde informatie op patronen over hoe vaak vaders en kinderen samen spelen, de aard van dat spel en eventuele verbanden met de ontwikkeling van kinderen.
Gemiddeld vonden ze dat de meeste vaders elke dag met hun kind spelen. Zelfs met de kleinste kinderen is het spel tussen vader en kind echter meer fysiek. Bij baby’s kan dat simpelweg betekenen dat ze worden opgepakt of geholpen om hun ledematen voorzichtig op te heffen en hun kracht uit te oefenen; bij peuters kiezen vaders meestal voor luidruchtig, ruig spel, zoals achtervolgingsspellen.
In bijna alle onderzochte onderzoeken was er een consistente correlatie tussen het spelen tussen vader en kind en het daaropvolgende vermogen van kinderen om hun gevoelens te beheersen. Kinderen die van hoogwaardige speeltijd met hun vader genoten, vertoonden minder snel hyperactiviteit of emotionele en gedragsproblemen. Ze leken ook beter in het beheersen van hun agressie en waren minder geneigd om uit te halen naar andere kinderen tijdens meningsverschillen op school. De reden hiervoor kan zijn dat de voorkeur van de fysieke vaders bij uitstek geschikt is om deze vaardigheden te ontwikkelen.
“Fysiek spel zorgt voor leuke, opwindende situaties waarin kinderen zelfregulatie moeten toepassen”, aldus Ramchandani. ‘Misschien moet je je kracht beheersen, leren wanneer de zaken te ver zijn gegaan – of misschien stapt je vader per ongeluk op je teen en wordt je boos!’
‘Het is een veilige omgeving waarin kinderen kunnen oefenen hoe ze moeten reageren. Als ze op de verkeerde manier reageren, krijgen ze het misschien te horen, maar het is niet het einde van de wereld – en de volgende keer herinneren ze zich misschien dat ze zich anders moeten gedragen.’
Lees ook: Rollenspellen laten zien wie een goede vader wordt
De studie vond ook enig bewijs dat het spel tussen vader en kind geleidelijk toeneemt tijdens de vroege kinderjaren, en vervolgens afneemt tijdens de ‘middelbare kinderjaren’ (6 tot 12 jaar). Dit kan ook weer zijn omdat fysiek spelen met name belangrijk is om jongere kinderen te helpen de uitdagingen aan te gaan die ze tegenkomen wanneer ze de wereld buiten hun eigen huis gaan verkennen, met name op school.
Ondanks de voordelen van spelen tussen vader en kind, benadrukken de auteurs dat kinderen die alleen bij hun moeder wonen, niet in het nadeel hoeven te zijn.
“Een van de dingen waar ons onderzoek keer op keer op wijst, is de noodzaak om het soort spel te variëren waartoe kinderen toegang hebben, en moeders kunnen natuurlijk ook fysiek spelen met jonge kinderen ondersteunen,” voegde Ramchandani eraan toe. “Verschillende ouders hebben misschien een iets andere neiging als het gaat om spelen met kinderen, maar een deel van het ouder zijn is buiten je comfortzone stappen. Kinderen zullen er waarschijnlijk baat bij hebben
