Laatst geüpdatet op september 16, 2022 by Redactie
Nieuwsverhalen. ‘Herinneringen’ op sociale media. Belangrijke data van dingen die een jaar geleden zijn gebeurd – of nooit zijn gebeurd vanwege COVID-19. In de komende weken en maanden zal het moeilijk worden om aan COVID-gerelateerde jubilea te ontsnappen. Naarmate het vaccin overvloediger wordt, het lenteweer verschijnt en economische opluchting arriveert, is het tijd om je hoopvol te voelen – terwijl je nog steeds mondkapjes draagt en mensenmassa’s vermijdt, omdat het virus nog niet gestopt is met verspreiden. Zelfs als je denkt dat je klaar bent met de effecten van COVID-19 op je leven, kan het zijn dat je op onverwachte manieren reageert op grote of kleine jubileumherinneringen. Hier enkele tips op het gebied van geestelijke gezondheid om om te gaan met het eenjarige COVID-jubileum:
1. Schakel de functies ‘Op deze dag’ en ‘Herinneringen’ uit (of beperk deze functie) op sociale media en platforms voor het delen van foto’s waarop je je bevindt.
Deze automatische functies zijn vaak geweldige bronnen van leuke herinneringen, maar de komende maanden kunnen ze meer pijn dan troost opleveren.
2. Als je vanuit huis hebt gewerkt en extra uren hebt gemaakt, doe een stapje terug.
Het vullen van de dagen met werk waarop je niet hoeft te pendelen of kinderen naar school en/of activiteiten hoeft te brengen, en geen vakanties kunt maken, betekende dat veel mensen die de mogelijkheid hebben om vanuit huis te werken, moeite hebben gehad een heel jaar hun ‘werk hersens’ uit te zetten. Maar het is belangrijk om pauzes te nemen en weer op te laden, zelfs als het gaat om een ‘staycation’ in je omgeving om een park, het strand of een bos te bezoeken.
Lees ook: 7 manieren om je zelfvertrouwen te vergroten na lockdown
3. Als je volledig gevaccineerd bent en op een veilige manier met anderen samenkomt, denk dan twee keer na voordat je iets op sociale media plaatst, of blijf bij tekstberichten in plaats van foto’s.
Veel mensen komen nog steeds niet in aanmerking voor vaccinatie, zelfs niet als ze er een willen, of hebben een geliefde verloren die bij een bijeenkomst besmet is geraakt. Als je ziet dat anderen plezier hebben met familieleden en vrienden op de verjaardag van ‘lockdown’, kan dit op onverwachte manieren gevolgen voor hen hebben. En sommige mensen zijn bang om gevaccineerd te worden – bijvoorbeeld degenen met naaldfobieën. Als je een van hen bent, vraag dan hulp aan degenen die je zijn voorgegaan.
4. Als je vrienden of familieleden hebt die niet graag naar evenementen en restaurants gaan, ook al zijn ze volledig gevaccineerd, zet ze dan niet onder druk.
Laat ze weer meedoen volgens hun eigen schema, of blijf bij activiteiten buiten en met mondkapjes zoals jij dat hebt gedaan. Maar blijf met hen in contact en blijf vragen. Doordat ze zo lang mensen en groepsactiviteiten binnenshuis hebben vermeden, kan de neiging ontstaan om zich angstig te voelen in de buurt van anderen, en ze moeten langzaam weer naar binnen gaan. Maar het is belangrijk voor hen om niet teruggetrokken te blijven, omdat eenzaamheid en isolatie de geestelijke gezondheid erger kunnen maken.
5. Erken dat niet iedereen op dezelfde manier reageert op trauma’s en herinneringen aan traumatische gebeurtenissen.
Onderzoek naar depressie en aanverwante stoornissen heeft aangetoond dat trauma uit het verleden een sterke rol speelt bij het bijdragen aan het risico van een persoon, maar ook dat er veel mensen zijn die veerkracht tonen en zelfs bij ernstig trauma geen depressie ontwikkelen. Omdat we nog niet weten welke factoren iemand meer of minder vatbaar maken voor depressie na dit soort trauma’s, is het het beste om mensen die tekenen van depressie vertonen, hulp te bieden, zo nodig door middel van counseling en medicatie.
6. Als je het afgelopen jaar een groot verlies hebt geleden, bereid je dan voor op de verjaardag van dat verlies en zoek steun bij anderen.
De eerste verjaardag van de dood van een geliefde die je niet kon bezoeken voordat ze waren overleden, of waar je geen begrafenis kon bijwonen, is een bijzonder kritieke datum – of ze nu stierven aan COVID-19 of niet. Als je zelf COVID-19 hebt gehad, of een baan hebt verloren tijdens de economische gevolgen van de pandemie, wees dan ook voorbereid op die jubileumdatum.
Wat de gelegenheid ook is, plan vooruit voor de datum. Plan wat tijd met anderen, zelfs voor een wandeling of een praatje in de buitenlucht, of een online bezoek, om te voorkomen dat je de dag alleen probeert te beleven.
7. Organiseer of help met een herdenkingsevenement om iemand te herdenken die je vorig jaar bent kwijtgeraakt.
Later deze lente en zomer, naarmate meer mensen worden gevaccineerd en het weer voor buitenevenementen verbetert, zou het veilig moeten zijn om eenjarig jubileum te houden en herdenkingen van het leven te houden voor degenen die vorig jaar zijn verloren.
Het hoeft niet op de exacte datum van hun overlijden te zijn – onthoud dat het punt van begrafenissen en herdenkingen is om degenen die we verloren hebben te herdenken en contact te maken met degenen die ze ook missen. Je kunt ze zelfs herinneren op een bijeenkomst op een feestdag waar ze van genoten, of een vrijwilligersevenement houden om geld in te zamelen of een dienst te verrichten voor een doel waarin ze geloofden.
8. Mensen die vóór de pandemie al een psychische aandoening hadden, of die tijdens de pandemie werden gediagnosticeerd, moeten tijdens de verjaardag bijzonder voorzichtig zijn en zich inspannen om “weer normaal” te worden.
Mensen met angststoornissen en sociale fobieën kunnen vooral terughoudend zijn om opnieuw aan persoonlijke activiteiten deel te nemen nadat ze ze zo lang hebben vermeden.
Lees ook: 10 manieren om te leven zonder angst
9. Maak van het jubileum een kans om na te denken over de positieve punten van het afgelopen jaar en gebruik je nieuwe sterke punten in plaats van de negatieve herinneringen en ervaringen opnieuw te beleven.
Alleen al het afgelopen jaar doorkomen is een prestatie, dus beloon jezelf voor het doormaken van historische tijden. Maar als je nieuwe hobby’s of vaardigheden hebt ontwikkeld, dichter bij je kinderen of partner bent gekomen, je omgeving hebt verbeterd, mensen in nood hebt geholpen of nieuwe uitdagingen op het werk bent aangegaan, iets nieuws hebt geleerd of online met oude vrienden bent verbonden, bedenk dan hoe je wat kunt samenvoegen van die ervaring in je ‘nieuwe normaal’.
10. Onthoud dat ’terug naar normaal’ gaan een draaiknop is, geen schakelaar.
Niet iedereen heeft een school waar hun kinderen weer vijf dagen les krijgen, of een stabiele bron van inkomen of voedsel, hoewel wijdverbreide vaccinatie en economische hulp de komende maanden zouden moeten helpen. Sommige mensen hebben misschien ontdekt dat ze zichzelf moeten verwijderen uit een gewelddadige thuissituatie. Wees begripvol als anderen hun leven in hun eigen tijd weer op de rails krijgen, en verwacht niet dat iedereen dezelfde ervaring heeft gehad als jij.
11. Als je terugkeert naar de persoonlijke settings, moet je opletten voor mensen die mogelijk geestelijke gezondheid of sociale ondersteuning nodig hebben.
In de ‘vroegere tijden’ hebben we misschien gemerkt dat een collega, medestudent of vrijwilliger of sportschoolmaatje bedroefd of teruggetrokken leek, geen lunch meebracht, veel dezelfde kleding droeg, of niet kwam opdagen voor dingen waar ze ooit van genoten. Maar thuis werken, leren en sporten heeft het moeilijker gemaakt om zulke dingen op te merken. Als je het merkt, neem dan contact op en bied een vriendelijk woord en luisterend oor.
12. Druk bezig blijven kan je ervan weerhouden oude gevoelens te herhalen – maar het kan je ook weerhouden van genezing van pijn.
Te veel plannen en overmatige toewijding aan jezelf, vooral als dat is wat je deed in de ‘vroeger tijden’, kan leiden tot een ophoping van gevoelens.
