Laatst geüpdatet op februari 9, 2023 by Redactie
Twee kleurrijke ambassadeurs van de lente, die eerst niet met elkaar overweg kunnen en later nauwelijks zonder elkaar…! Komkommers en tomaten – je zou bijna van een haat-liefdeverhouding kunnen spreken – kun je niet samen kweken en bewaren, maar zodra het op de bereiding aankomt, kunnen de twee vruchtgroenten heel goed met elkaar overweg. Maar waarom passen ze niet onder één “dak” maar in een schaal? Heel makkelijk. Tijdens de groeifase concurreren de twee vruchtgroenten met elkaar – beide hebben een hoge voedingsbehoefte! – over het aanbod en dan stellen ze ook andere eisen aan de luchtvochtigheid. En tijdens de bewaring hebben komkommers last van het rijpingsgas ethyleen, dat de tomaten afgeven en snel overrijpen. Maar uiterlijk in de salade is iedereen het erover eens dat deze twee gewoon bij elkaar horen.
Duurzame smaakbeleving
Buitengroenten kunnen slechts voor een beperkte tijd worden geoogst. Gekweekt onder glas of folie kunnen tomaten en komkommers daarentegen langer rijpen en worden ze later niet aangetast door vorst, hagel of storm. Bij de beschermde teelt speelt duurzaamheid een grote rol. In de meeste gevallen wordt er geteeld op organisch substraat en worden ook biologische methoden gebruikt voor gewasbescherming. Sluipwespen bestrijden ongedierte en hommels bestuiven bijvoorbeeld tomatenbloesems. Ook wordt vaak gebruik gemaakt van een gesloten waterkringloop, die ongeveer 75 procent regenwater verbruikt. Bovendien wordt alleen kunstmest toegepast als dat nodig is en wordt zeer spaarzaam omgegaan met bestrijdingsmiddelen. Hierdoor kunnen de in dit land geteelde komkommers en tomaten hun bijzondere, volle aroma ontwikkelen.
Kracht
Tomaten bevatten naast vitamine C, kalium en vezels veel secundaire plantaardige stoffen die onze gezondheid echt een boost geven. Ze ontwikkelen een beschermend effect in het organisme en helpen het hele immuunsysteem te versterken. Het carotenoïde lycopeen geeft de tomaat zijn felrode kleur, die elke soep, saus en salade zowel visueel als smaakvol opwaardeert. Met een watergehalte van meer dan 90 procent behoren ze tot de groenten die voornamelijk uit vloeistof bestaan en daarom extreem caloriearm zijn.
Lees ook: 10 tips om meer groenten en fruit te eten
Ook aan waardevolle ingrediënten ontbreekt het de komkommer niet. Het bevat veel C- en K-vitamines, evenals vitamines uit de B-groep, mineralen, kalium en ijzer. Naast de essentiële voedingsstoffen bevat de schil het natuurlijke pigment chlorofyl, dat de vorming van rode bloedcellen bevordert, wondgenezing bevordert en een antioxiderende werking zou hebben. In feite bevatten komkommers net zoveel, zo niet meer, water dan tomaten. Daarom bevatten ze ook heel weinig calorieën en komen ze in aanmerking voor een gezond, uitgebalanceerd dieet.
Inkoop
Een verse tomaat herken je aan zijn intense kleur – rood, geel of paars – en aan het feit dat hij geen deuken of blauwe plekken heeft. Als het rijp is, is het vruchtvlees stevig om te bijten en geeft het mee onder lichte druk.
Hoe steviger de komkommer en hoe gladder de schil, hoe verser hij is. De sterke groene kleur geeft ook informatie over de versheid.
Opslag
Optimaal bewaard, d.w.z. op een lichtbeschermde, vochtige en koele plaats en bij temperaturen tussen 12 en 16 graden Celsius, blijven ze tot 14 dagen vers. Bewaar ze niet per se in de koelkast, want tomaten zijn gevoelig voor kou en verliezen daar snel hun smaak. Bij de bewaring is het belangrijk dat tomaten ethyleengas afgeven. Het versnelt de stofwisseling van voedsel en laat het sneller rijpen. Het is daarom essentieel om tomaten gescheiden van andere groenten en fruit te bewaren. Bevroren, gedroogd of gepekeld, ze zijn tot een jaar houdbaar.
Komkommers prefereren temperaturen van 10 tot 13 graden en mogen daarom ook niet in de koelkast bewaard worden. Kamertemperatuur is weer te hoog voor de groenten. Een koele en donkere opslaglocatie zoals de kelder is het meest geschikt. Komkommers kunnen enkele maanden worden ingeblikt. Nogmaals, je moet ze niet invriezen.
