Laatst geüpdatet op april 17, 2025 by Redactie
Onderdrukt verdriet, woede, agressie, angst – de lijst met mogelijke gevolgen van het schreeuwen tegen je eigen kinderen kan eindeloos worden uitgebreid. Wat het nog erger maakt, is dat de meeste moeders zich niet bewust zijn van deze gevolgen. Hier lees je de tien meest voorkomende triggers voor moeders zijn en wat zij kunnen doen om kalm en gepast te reageren.
Lees ook: Fouten die we maken met onze kinderen
1. Genegeerd voelen: wanneer kinderen niet meewerken
Alledaagse situaties, zoals zich ’s ochtends klaarmaken, kunnen al een probleem vormen. Bijvoorbeeld als de moeder herhaaldelijk tegen haar kind zegt dat het zijn schoenen aan moet doen omdat zij naar kantoor moet en het kind naar de kleuterschool moet, maar het kind reageert niet, dan kan dit gebrek aan medewerking van het kind heftige emotionele reacties bij de moeder oproepen. Het gevoel genegeerd of niet opgemerkt te worden, leidt vaak tot boosheid, frustratie of verdriet.
2. De boosheid van het kind als gevaarlijk of ongepast ervaren
Als het thema boosheid verband houdt met negatieve ervaringen uit de kindertijd van de moeder, dan heeft dat meestal ook betrekking op de manier waarop zij met hun eigen kinderen omgaan. Als moeders bijvoorbeeld hun eigen boosheid niet konden uiten omdat ze niet werden begrepen, of als ze werden geschreeuwd, geslagen of op een andere manier gestraft voor hun woede-uitbarstingen, zijn ze meestal niet in staat de boosheid van hun kind te begrijpen of te accepteren. Dit leidt ertoe dat de ervaringen die ze al hadden, weer worden getriggerd.
3. Verlies van controle over het gedrag van het kind
Moeders denken dat ze altijd alles onder controle moeten hebben, ook het gedrag van hun kinderen. Als ze niet gehoorzamen of zich anders gedragen dan de moeder passend acht, hebben ze het gevoel dat ze die controle verliezen en voelen ze angst en onzekerheid. Dit leidt op zijn beurt tot emotionele reacties, zoals woede of frustratie.
4. Angst voor externe evaluatie
Ook de gedachte wat anderen van hen zouden denken als ze bijvoorbeeld te laat op de opvang zouden komen, triggert veel moeders. Uit angst voor afwijzing worden ze hectisch, slepen ze hun kinderen achter zich aan of zetten ze ze met geweld in het kinderzitje, om in geen geval te laat te komen.
5. Perfectionisme: Overmatige reactie op kleine dingen
Moeders hebben vaak onrealistische verwachtingen van zichzelf of hun kind. Dit perfectionisme zorgt er vaak voor dat moeders kleine foutjes, zoals over de rand van een schilderij heen schilderen of hun haar niet goed kammen, overschatten en er overdreven emotioneel op reageren.
6. Het gevoel dat je niet genoeg doet
Moeders hebben vaak het gevoel dat hun inspanningen niet voldoende zijn. Dit is vaak merkbaar in ogenschijnlijk banale situaties: bijvoorbeeld als de moeder voor het kind heeft gekookt, maar het kind wil graag een brood eten. Als de moeder het brood verkeerd snijdt of het kind om een andere reden boos reageert of iets dergelijks, dan heeft de moeder het gevoel dat haar inspanningen niet worden gewaardeerd en voelt ze zich niet gezien of gewaardeerd.
7. Het gejank van het kind
Veel moeders hebben het gevoel dat ze hun eigen behoeften opzij moeten zetten en gewoon moeten functioneren. Klagen is voor hen uit den boze. Maar meestal stellen ze deze eisen niet alleen aan zichzelf, maar ook aan hun kind. Als het kind bijvoorbeeld klaagt omdat het niet naar huis wil lopen, accepteren deze moeders het gedrag van hun kind niet en reageren ze overdreven emotioneel.
8. Ruzie tussen broers en zussen
Als moeders meerdere kinderen hebben en er ontstaat ruzie, hebben ze daar meestal ook duidelijke ideeën over. Vaak gaat het erom dat het oudere kind rekening houdt met het jongere broertje of zusje. Als moeders zelf in hun jeugd te maken hebben gehad met onrecht, passen ze hun gedrag doorgaans zo aan dat ze het iedereen zo goed mogelijk naar de zin kunnen maken. Als er onrecht plaatsvindt tussen je eigen kinderen, is de woede des te groter en komt het vaak voor dat de oudere broer of zus wordt uitgescholden of gestraft.
9. Afwijzing door het kind
Als een kind zich terugtrekt uit de armen van zijn moeder, niet getroost wil worden of liever naar zijn vader gaat, voelt een moeder zich al snel afgewezen. Veel moeders reageren dan uitdagend en negeren hun kinderen. Voor een gezonde band tussen moeder en kind is het belangrijk dat moeders leren de behoeften en grenzen van hun kind te respecteren.
Lees ook: De redenen waarom schreeuwen tegen je kinderen niet goed is!
10. Fouten maken
Moeders denken vaak dat ze geen fouten mogen maken – en vervolgens verwachten ze dat ook van hun kinderen. Dit maakt het voor hen des te moeilijker om de schijnbare misstappen of het wangedrag van hun eigen kind te accepteren. Conflicten en stressvolle emotionele reacties zijn het gevolg.
