Laatst geüpdatet op juli 28, 2023 by Redactie
Volgens een onderzoek uitgevoerd door de Washington State University draaien TikTok’s populairste gezondheidsgerelateerde video’s rond drie hoofdonderwerpen: seksuele gezondheid, voeding en lichaamsbeweging. De studie vond echter een gebrek aan andere boeiende gezondheidsgerelateerde inhoud op het platform.
Interessant is dat de meerderheid van het jonge TikTok-publiek zich aangetrokken lijkt te voelen tot gezondheidsgerelateerde video’s met populaire influencers die als rolmodel fungeren. Deze influencers delen vaak aspecten van hun eigen dieet of trainingsroutines, wat het publiek meer aanspreekt dan deskundig medisch advies.
Nicole O’Donnell, een assistent-professor communicatie aan de WSU en de hoofdauteur van het onderzoek, gaf commentaar op de bevindingen en verklaarde: “Het is niet verrassend dat we veel beroepen op rolmodellen zagen omdat influencers een sterke stem hebben op dit platform. Het probleem dat we hiermee hebben vanuit het perspectief van gezondheidscommunicatie, is dat de meeste van deze video’s geen haalbare stappen voor gedragsverandering boden, maar eerder esthetische details deelden van wat vaak een hoogst onbereikbare levensstijl is.”
Vergeleken met gevestigde sociale-mediaplatforms zoals Instagram, Facebook en Twitter, is TikTok relatief nieuw en worden de gebruikerspatronen nog steeds onderzocht door wetenschappers. Om deze kenniskloof te overbruggen, heeft het onderzoeksteam, waaronder O’Donnell en communicatie Ph.D. studenten Sultana Ismet Jerin en Di Mu, een analyse uitgevoerd van 400 gezondheidsgerelateerde video’s van TikTok’s #EduTok-campagne.
Uit het onderzoek bleek dat de meeste video’s op TikTok gericht waren op geestelijke gezondheid, voeding, lichaamsbeweging of seksuele gezondheid, waarbij ze tegemoet kwamen aan de interesses van het jongere publiek van het platform. Ondanks hun prevalentie kregen video’s over geestelijke gezondheid relatief minder betrokkenheid van het publiek. Bovendien ontbraken cruciale onderwerpen die zeer relevant zijn voor tieners, zoals het voorkomen van middelenmisbruik, pesten en het voorkomen van seksueel geweld.
Zoals verwacht oogstten video’s met ‘rolmodel’-uitingen, met beroemde actrices of sportsterren die pleiten voor een gezondere levensstijl, de grootste betrokkenheid. Evenzo kregen video’s die bedoeld waren om bepaald gedrag te choqueren of te ontmoedigen, ook veel kijkers. Helaas misten beide soorten video’s vaak essentiële feitelijke informatie en konden ze geen haalbare gedragsveranderingen bevorderen.
Volgens Jerin bevatte bijna de helft van de geanalyseerde video’s beroepen op rolmodellen, wat aangeeft dat persoonlijke verhalen een sterke weerklank vinden bij het publiek. De emotionele aantrekkingskracht van de inhoud speelde ook een belangrijke rol bij het stimuleren van de betrokkenheid van het publiek. Interessant is dat video’s over geestelijke gezondheid, ondanks dat ze het meest besproken gezondheidsonderwerp zijn in EduTok-video’s, het minst aantrekkelijk leken te zijn. De onderzoekers voeren een afzonderlijk onderzoek uit om dieper in te gaan op de emotionele oproepen die worden gebruikt in berichten over geestelijke gezondheid om hun impact op betrokkenheid te begrijpen.
Een andere zorgwekkende bevinding was de prevalentie van video’s die zelfdiagnose van psychische problemen aanmoedigden. O’Donnell benadrukte de potentiële ernst van deze trend, aangezien het ertoe kan leiden dat individuen, vooral jonge mensen, hun eigen gezondheidsproblemen diagnosticeren, uitsluitend op basis van korte clips op sociale media.
O’Donnell uitte zijn bezorgdheid over de aanzienlijke mate van betrokkenheid die werd waargenomen in video’s waarin individuen zelf een diagnose stelden van hun depressie, angst of andere psychische problemen. Deze trend brengt potentiële problemen met zich mee, en de onderzoekers pleiten voor toekomstige openbare berichten om het probleem aan te pakken. Ze zijn ook van plan om verder onderzoek te doen naar het bredere onderwerp van geestelijke gezondheid, inclusief het analyseren van de emotionele oproepen die makers gebruiken.
Vooruitkijkend hopen de onderzoekers dat zorgverleners, staats- en federale instanties hun bevindingen kunnen gebruiken om beter in contact te komen met jongeren over verschillende gezondheidsgerelateerde onderwerpen. O’Donnell merkte op dat authentieke verhalen over het leven van mensen veel meer betrokkenheid opleverden dan video’s met professionals in witte jassen die hun mening deelden. Als aanbeveling stellen de onderzoekers voor dat gezondheidswerkers manieren moeten onderzoeken om authentieke verhalen te delen en tegelijkertijd geloofwaardige en betrouwbare informatie aan het publiek te verstrekken.
