Hoe vaak denk je niet, als je thuis vis in beslag gaat doen om het te bakken, “Ik wou dat ik wist hoe ik het moest doen zoals ze dat in Andalusië doen”? In werkelijkheid is het een kunst die, gastronomisch, verbonden is met het zuiden, met zijn terrassen, met een zomergastronomie die je toelaat om ten volle te genieten van je vrije tijd op de Andalusische stranden, op een terras in Sevilla of in een stad in het binnenland.
Andalusië staat nationaal en internationaal om veel dingen bekend. De rijkdom van zijn geschiedenis, zijn monumenten, de cultuur van zijn festivals, de vreugde van zijn mensen… en de gebakken vis.
Lees ook: Recept: Thais geïnspireerde kabeljauw
Hoe kom je aan dat beslag?
Het geheim zit in de ingrediënten. Om die verpakking te krijgen die zo lekker smaakt, is het noodzakelijk om rekening te houden met de grondstof. Naast een goede verse vis is het noodzakelijk om meel, gist en bier te hebben. De rest hangt af van de handen.
Het begint allemaal met een beslag in tarwemeel, dat wordt gebruikt om het oppervlak van de vis te bedekken. Dit is het ingrediënt dat uiteindelijk de knapperige textuur zal geven, dus je moet op de kwaliteit ervan letten.
Om het beslag luchtiger te maken, wordt in sommige gevallen gist of zuiveringszout aan het meel toegevoegd. Dit is dankzij de rijsmiddelen, die hun chemische drijfgassen opnemen in het koken.
Hoewel veel mensen het meel met melk mengen, is de aanbeveling in dit geval om het beslag met koud water te maken of, voor de meest innovatieve en gedurfde, met koud bier. Afgezien van de smaak, zorgt het voor een knapperige afdronk.
Deze massa moet ongeveer 30 minuten rusten zodat alles tot rust komt. Dat is de manier waarop al het beslag uiteindelijk uniform wordt.
Als het eenmaal heeft gerust, is een van de echte geheimen het gebruik van olijfolie van eerste persing op hoge temperatuur. Het is de beste manier om het beslag snel te verzegelen en dus neemt de vis nauwelijks de olie op, waardoor die droge en knapperige textuur behouden blijft.
