Laatst geüpdatet op augustus 21, 2020 by Redactie
Volgens nieuw onderzoek van de Universiteit van Oost-Finland heeft het vrouwelijke voortplantingsstelsel het laatste woord bij de keuze van de menselijke partner. Het is aangetoond dat het bereiken van een zwangerschap groter is tussen partners die ongelijke humane leukocytenantigeen (HLA) immuungenen dragen. Dienovereenkomstig wordt van mensen verwacht dat ze HLA-ongelijke reproductieve partners kiezen. Eerdere studies hebben aangetoond dat voorkeuren voor HLA-ongelijkheid worden gemedieerd door lichaamsgeuren of gezichtsvoorkeuren. Het is echter onduidelijk of HLA-gebaseerde paringsvoorkeuren kunnen optreden na geslachtsgemeenschap in het vrouwelijke voortplantingsstelsel. Onderzoekers van de Universiteit van Oost-Finland hebben nu aangetoond dat het voortplantingsstelsel van de vrouw in staat is seksuele selectie na het paren te bemiddelen (bekend als de “cryptische vrouwelijke keuze”) naar het sperma van HLA-ongelijke mannen. Dit geeft aan dat de ultieme paringsbias ten opzichte van genetisch compatibele partners pas optreedt na het paren, op gameteniveau.
De onderzoekers voerden twee experimenten uit, waarbij ze sperma van meerdere mannen activeerden met folliculair vocht (de eicel rond bioactieve vloeistof) of baarmoederhalsslijm van verschillende vrouwen. Vervolgens onderzochten ze de beweeglijkheid van het sperma en andere functioneel belangrijke fysiologische veranderingen van sperma in alle mogelijke man-vrouwcombinaties. Alle deelnemers werden ook gegenotypeerd voor hun humaan leukocytenantigeen (HLA) klasse I en II allelen.
Lees ook: Is hij je toekomstige levenspartner of een verspilling van tijd?
In beide onderzoeken toonden de resultaten aan dat het bevruchtingsvermogen en de levensvatbaarheid van sperma sterk afhankelijk zijn van de man-vrouw-combinatie. Met andere woorden, de reproductieve afscheidingen van vrouwen hadden een sterker effect op de spermaprestaties van sommige mannen dan van andere. Beide datasets toonden ook aan dat de prestaties van het sperma beter waren in HLA-ongelijke man-vrouw-combinaties dan in HLA-vergelijkbare mannen en vrouwen.
Samen geven de resultaten aan dat het bevruchtingsvermogen van sperma afhankelijk is van de immunogenetische compatibiliteit van de reproductieve partners en dat de fusie van de gameten een zeer selectief proces kan zijn.
“Deze bevindingen kunnen belangrijke implicaties hebben voor een beter begrip van seksuele selectie en het bevruchtingsproces bij mensen en andere zoogdieren”, zegt universitair hoofddocent Jukka Kekäläinen van de Universiteit van Oost-Finland.
“Aangezien de gameten van sommige partners immunologisch meer compatibel kunnen zijn dan andere, kunnen onze resultaten ook nieuwe mogelijkheden openen voor de ontwikkeling van nauwkeurigere onvruchtbaarheidsdiagnostiek”, voegt Annalaura Jokiniemi, MSc, toe.
