Laatst geüpdatet op juli 8, 2024 by Redactie
In een onderzoek dat het begrip van haarverlies met de leeftijd zou kunnen vergroten, hebben wetenschappers van de Universiteit van Bradford en AVEDA specifieke veranderingen in de hoofdhuidcellen van vrouwen geïdentificeerd die bijdragen aan het dunner worden van haar – een aandoening die een groot deel van de bevolking treft naarmate ze ouder worden. Dit onderzoek op cellulair niveau richt zich op de dermale schede (DS) en dermale papilla (DP) cellen, die een integraal onderdeel zijn van de levenscyclus van haarzakjes. De bevindingen bieden een veelbelovende richting voor het begrijpen van de onderliggende oorzaken van haarverlies bij ouder wordende vrouwen, met het potentieel om de levenskwaliteit te verbeteren voor een demografische groep die ondervertegenwoordigd is in hoofdhuidonderzoek. De studie werd gepresenteerd op het 13e Wereldcongres voor Haaronderzoek in Dallas, Texas, dat plaatsvond van 6 tot 9 april 2024.
Lees ook: 9 tips die je haar dikker doen lijken
Na negen jaar onderzoek naar de hoofdhuid hebben onderzoekers van de Universiteit van Bradford, in samenwerking met AVEDA, pionierswerk verricht met een diepgaande analyse van de celbiologie van de hoofdhuid, waarbij ze zich richtten op een diverse groep vrouwelijke proefpersonen in de leeftijd van 20 tot 68 jaar. Door gebruik te maken van de nieuwste technieken, zoals single-cell RNA-sequencing en proteomics, heeft het team het inzicht in de ingewikkelde cellulaire processen die ten grondslag liggen aan de haargroei en het onderhoud aanzienlijk verbeterd.
Single-cell RNA-sequencing is een techniek die de genexpressie van individuele cellen onderzoekt, waarbij wordt geïdentificeerd welke genen zijn in- of uitgeschakeld, waardoor de rollen en toestanden van de cellen worden onthuld. Proteomics vult dit aan door de hele reeks eiwitten die in een cel worden geproduceerd in kaart te brengen, waardoor een momentopname wordt verkregen van de structuur en functie ervan. De integratie van deze technologieën verrijkt de diepgang en nauwkeurigheid van de inzichten die zijn verkregen in de haarbiologie.
Hun bevindingen wijzen op een significante afname van de genetische markers die geassocieerd zijn met spiercontractie in DS-cellen, vooral niet op de verminderde aanwezigheid van Smoothelin, een eiwit dat essentieel is voor de structurele integriteit van haarzakjes. Deze achteruitgang houdt in dat cellen minder efficiënt worden in het samentrekken en ontspannen, wat essentieel is voor de beweging en het goed functioneren van de haarzakjes gedurende de haargroeicyclus. Bijgevolg kan dit resulteren in een zwakkere haargroei en een meer uitgesproken dunner wordend haar.
Parallelle veranderingen werden waargenomen in DP-cellen, vooral met betrekking tot het eiwit Endoglin, dat essentieel is voor de vorming van de bloedvaten die de haarzakjes van voedingsstoffen voorzien. Bovendien observeerden de onderzoekers een leeftijdsgebonden variantie in de activiteit van ID2- en ID3-eiwitten, cruciaal bij zowel de creatie van nieuwe cellen via de celcyclus als de vorming van nieuwe bloedvaten via angiogenese. Discrepanties in de expressie ervan kunnen leiden tot een verkorte groeifase van het haar, wat verder bijdraagt aan het dunner wordende proces.
De studie bracht ook verschuivingen aan het licht in de signaalroutes die essentieel zijn voor de intercellulaire communicatie en de cyclus van de haarzakjes, waarbij bepaalde routes wijzen op een herstellende reactie op het verouderingsproces. Deze ontdekkingen bieden een breder inzicht in de cellulaire omgeving van de verouderende hoofdhuid en openen potentiële routes voor therapeutische interventies.
Lees ook: Hoe ongewenste haaruitval te voorkomen
“Veel haaronderzoek was van oudsher op haar gericht, maar we kijken nu onder de oppervlakte”, legt professor Thornton van het Center for Skin Science van de Universiteit van Bradford uit. “Onze focus ligt op de dermale schede (DS) en dermale papilla (DP) cellen – specifieke soorten huidcellen in de hoofdhuid die een cruciale rol spelen in de levenscyclus van een haarzakje.” Hun uitgebreide negen jaar durende onderzoek, uitgevoerd in samenwerking met AVEDA, heeft de kritische functies van deze cellen onthuld: “We zien bewijs dat DS-cellen misschien niet alleen omstanders zijn, maar ook daadwerkelijk kunnen helpen de omringende cellen aan te vullen,” merkt Dr. Thornton op, wat een veel belangrijkere rol suggereert dan eerder werd aangenomen.
De voortdurende samenwerking met AVEDA heeft het team op de drempel van verdere ontdekkingen geplaatst. “Terwijl we ons verdiepen in deze dynamische fysiologie van haar en hoofdhuid, beginnen we aan een nieuw hoofdstuk, een hoofdstuk dat belooft ons begrip van deze complexe biologische interacties te verdiepen”, besluit Dr. Thornton, waarmee hij wijst op het potentieel voor nieuwe inzichten in behoud van de gezondheid van haar en hoofdhuid naarmate we ouder worden.
