Is het je opgevallen dat sommige van de meest intelligentste en diepzinnigste mensen niet gelukkig zijn? Ze kunnen een liefhebbende levenspartner hebben, een gezin hebben en succesvol zijn in hun werk; toch is er iets dat hen af en toe alleen, verdrietig en ontmoedigd doet voelen. Hier zijn enkele mogelijke redenen waarom geluk bij intelligente mensen zo’n zeldzaam verschijnsel is.
Ze over-analyseren alles
Veel intelligente mensen zijn overdenkers die voortdurend alles analyseren wat er in hun leven en daarbuiten gebeurt. Dit kan soms energie uitzuigen, vooral wanneer denkprocessen naar ongewenste, frustrerende conclusies leiden.
Ze hebben hoge normen
Slimme mensen weten wat ze willen en nemen geen genoegen met minder dan dat, ongeacht op welk gebied van het leven. Dit betekent dat het voor hen moeilijker is om tevreden te zijn met hun prestaties, relaties en letterlijk alles wat een plek in hun leven heeft. Wanneer hun verwachtingen worden geconfronteerd met de rauwe realiteit van het leven en andere mensen, leidt dit onvermijdelijk tot teleurstelling.
Ze zijn te hard voor zichzelf
Een andere reden waarom intelligente mensen niet gelukkig zijn, is dat ze de neiging hebben om te streng voor zichzelf te zijn. En hier hebben we het niet alleen over iemands prestaties en mislukkingen. Intelligente, diep nadenkende individuen analyseren zichzelf en hun gedrag vaak op zo’n rigoureuze manier, alsof ze opzettelijk dingen zoeken om zichzelf er de schuld van te geven.
De realiteit is niet genoeg
Intelligente mensen zijn altijd op zoek naar iets groters – een patroon, een betekenis, een doel. De diepste en de dromerigste van hen stoppen daar niet – hun rusteloze geest en verbeeldingskracht laten hen niet gewoon ontspannen en genieten van “de goede dingen in het leven. Zulke mensen snakken naar iets fantastisch, idealistisch, eeuwig … en vinden het natuurlijk nooit in de echte wereld.
Gebrek aan diepe communicatie en begrip
Echt begrepen worden door iemand is belangrijk voor ieder mens. Hoe geruststellend is het om ergens met een gelijkgestemde persoon rustig te zitten en een zinvol gesprek te voeren, en je weet dat deze persoon je ideeën begrijpt en jouw kijk op de wereld deelt … Helaas hebben intelligente mensen zelden dit plezier. Velen van hen voelen zich alleen en onbegrepen, alsof niemand hen begrijpt en waardeert. Het is nu wetenschappelijk bevestigd dat om gelukkig te zijn, mensen met een hoog IQ minder socialisatie nodig hebben dan mensen met gemiddelde niveaus van intelligentie. Het betekent echter niet dat slimme mensen niet hunkeren naar menselijke interactie en een goed gesprek. Ze praten gewoon liever over fascinerende en zinvolle dingen dan over eten, het weer en je plannen voor het weekend.
Veel intelligente mensen lijden aan psychische problemen
Er zijn veel studies geweest die psychiatrische stoornissen, zoals sociale fobie en bipolaire stoornis, koppelen aan hoge IQ’s. Zou het kunnen dat deze voorwaarden een soort neveneffect zijn van een creatief genie en een briljante geest? Wie weet moet de wetenschap de mysteries van de menselijke geest nog ontrafelen.
Tegelijkertijd zijn de intelligente mensen die geen psychische stoornissen hebben, nog steeds vatbaar voor de zogenaamde existentiële depressie, die vaak het gevolg is van overmatig denken. Als je voortdurend denkt en alles diepgaand analyseert, begin je op een gegeven moment na te denken over het leven, de dood en de zin van het bestaan. Soms is het genoeg om ervoor te zorgen dat je je eigen leven opnieuw wilt evalueren en daardoor verdrietig zult worden zonder duidelijke reden.
