Laatst geüpdatet op oktober 10, 2022 by Redactie
Onderzoekers onder leiding van Rahel Marti van de Universiteit van Basel in Zwitserland melden dat het zien, voelen en aanraken van echte honden leidt tot steeds hogere niveaus van activiteit in de prefrontale cortex van de hersenen. De studie laat zien dat dit effect aanhoudt nadat de honden niet meer aanwezig zijn, maar wordt verminderd wanneer echte honden worden vervangen door knuffels. De bevindingen hebben implicaties voor dierondersteunde klinische therapie.
Omdat bekend is dat interactie met dieren, met name honden, mensen helpt bij het omgaan met stress en depressie, denken onderzoekers dat een beter begrip van de bijbehorende hersenactiviteit clinici zou kunnen helpen bij het ontwerpen van verbeterde systemen voor dierondersteunde therapie. De prefrontale cortex kan bijzonder relevant zijn omdat het helpt bij het reguleren en verwerken van sociale en emotionele interacties.
In de studie werd activiteit in de prefrontale cortex van de hersenen niet-invasief gemeten met infrarood neuroimaging-technologie, aangezien 19 mannen en vrouwen elk een hond bekeken, achterover leunden met dezelfde hond tegen hun benen, of de hond aaiden. Elk van deze condities werd ook uitgevoerd met Leo, een opgezette leeuw met vacht die gevuld was met een waterfles om de temperatuur en het gewicht van de honden aan te passen.
Lees ook: Waarom je je hond af en toe een massage moet geven
De resultaten toonden aan dat de prefrontale hersenactiviteit groter was wanneer deelnemers interactie hadden met de echte honden, en dat dit verschil het grootst was voor aaien, wat de meest interactieve toestand was. Een ander belangrijk verschil was dat de prefrontale hersenactiviteit toenam elke keer dat mensen interactie hadden met de echte hond. Dit werd niet waargenomen bij opeenvolgende interacties met de opgezette leeuw, wat aangeeft dat de reactie gerelateerd zou kunnen zijn aan bekendheid of sociale binding.
Toekomstige studies zullen nodig zijn om de kwestie van vertrouwdheid in detail te onderzoeken en of het aaien van dieren een vergelijkbare boost van prefrontale hersenactiviteit kan veroorzaken bij patiënten met sociaal-emotionele stoornissen.
De auteurs voegen toe: “De huidige studie toont aan dat prefrontale hersenactiviteit bij gezonde proefpersonen toenam met een toename van de interactie met een hond of een pluche dier, maar vooral in contact met de hond is de activering sterker. Dit geeft aan dat interacties met een hond meer aandachtsprocessen kunnen activeren en sterkere emotionele opwinding kunnen opwekken dan vergelijkbare niet-levende stimuli.”
